|
Het begon allemaal al op jonge leeftijd, op m'n 15e ('93) kon ik me tijdens een 5 daagse schoolreis naar Praag al niet inhouden. Ik heb toen (met de camera van m'n ouders) m'n eerste complete rolletje vol geschoten. Bijzonder genoeg zelfs 38 foto's, in plaats van de 36 zoals op het rolletje stond aangegeven.
Hoewel m'n ouders hadden gezegd; "hij hoeft niet vol," was er in deze mooie stad te veel te zien, om niet flink door te klikken.
Niet veel later kocht ik mijn eerste eigen analoge camera. Omdat rolletjes natuurlijk ook niet gratis waren en ik gewoon student was, heb ik daarmee best wel wat foto's gemaakt. Ik wist op een of andere manier altijd 37 of 38 foto's te maken met een 36 foto rolletje. Maar later heb ik met m'n digitale camera's natuurlijk pas lekker raak kunnen schieten.
M'n volgende camera was een Olympus 1.4 megapixel spiegelreflex camera. Een van de eerste digitale SLR camera's van de tijd, terwijl de compact camera's zelfs nog nauwelijks in opmars waren.
Deze camera heb ik zelfs overgenomen van een kennis, die 'm al zo'n 2 jaar had.
Met deze camera heb ik zo'n 2000 foto's gemaakt van 1999 tot 2004. Daarna heb ik in maart 2004 de Canon 300D gekocht. Toen een behoorlijk dure camera, maar de eerste van de nu bekende reeks digitale spiegelreflex camera's, die de link legde tussen amateur (particulier) en professioneel gebruik.
Met deze camera had ik in april 2008 al zoveel foto's gemaakt, dat ik er al 20.000 van had overgehouden. In april heb ik toen de Canon 40D gekocht, vlak voordat ik naar Aruba op vakantie zou gaan.
Omdat de camera nog iets te nieuw was, heb ik m'n 300D meegenomen met m'n nog gloednieuwe 100-400mm lens.
Zo heb ik op Aruba in 3 weken tijd nog een kleine 2200 foto's geschoten.
Tegenwoordig kan ik na een dagje uit al met iets van 300 tot 1000 foto's thuis komen.
Sinds juni 2012 ben ik de trotse eigenaar van wederom een hogere klasse DSLR camera, waarmee ik inmiddels alweer vele nieuwe bijzondere foto's heb kunnen maken.
Vaak wordt me gevraagd of ik nog wel gewoon om me heen kijk en dan is het antwoord steevast; "Ik hoef de camera maar een seconde per foto voor m'n gezicht te hebben...."
|
|
|
|